34 Yaşındasın…

‘Her katil cinayet mahaline geri döner mi?

Ben o katillerden değilim dersin kendine sıklıkla. En azılı katillerden daha azılısındır sen.

İlk cinayetin değildir ki. Peehh!  Hatırlasana; çocukluğunda annene nispet ektiğin mısırları tırtıklayan kargayı nasılda tek terlik darbesiyle yere sermiştin. Sonra evin kedisi Tüylü’ ye civcivlere saldırdığı için gerçekleştirdiğin ikinci Sabo Terlik Taarruz Savaşı’nı da kazanan sendin. Bu yeteneğini, her asi evlat çıkışların sonrası elindeki cephane bitmişte süngüyle son savunmasını yapmaya hazırlanan ‘Mehmet’çik edasıyla hareket eden ve ‘seni doğurana kadar bi sırtlan çiftliği edineydim daha iyiydi’ nidalarıyla terliğini fırlatıp isabet kaydettirme konusunda uzmanlaşan annenden almıştın. Hakkını yeme ama. Her defasında doksana takardı terliği. Bu yüzdendir alnının ortasındaki dikiş izlerin…

İlk cinayet denemende karganın ‘gak’ı çıkmamış, Tüylü ise kısa ama güçlü bir mauuw un ardından bi kaç tüy eksikle olay mahaline geri dönmüştü. Katil zanlısı olarak cinayet mahaline dönmene gerek kalmamıştı. Hayat ilk tecrübeyle mi sabitti peki. Cık… Değilmiş..Anlayacaktın..

Çevrimdışı bir hayatın kapısını çaldığında buldun O’nu. Hamsi kokulu sohbetlerde yaşadın. Adına anlamlar yükledin. Hatta… Hatta radyo DJ’lerinin anlamsız geyiklerine sarıldın. Kim bilir kaz kez gülüp dalga geçtiğin akreple yelkovan ilişkisine yüklenen saçma anlama bu kez sen inanır oldun.’ Evettt sevgili dinleyicilerimmm saat 15:15 sevdiğiniz sizi düşünüyor…Ama her saat de denk gelir mi kardeşim.. Geldi.. Sen inandın..

İlk darbeni ‘ben hiç sendeki gibi hissetmemiştim’ cümlenle indirdin. Sustu… İkinci darben bir şarkıyla geldi.’Sen bana lütuf musun, vaad misin sevgili. Benim yorgun gönlümde aşkının telaşı var’ dırınım nımmmm..Yine sustu…Son darbeni hanginize indirdin hatırlamıyorsun. Bi alay cümle kurdun. Sabah oldu uyandın siperlere dayandın, yılmadın, susmadın. Şairlerden arakladın, öykülerin en can alıcı repliklerinden attın… O hep sustu. O sustukça sen anlam’sızlandın’…

Sonra…Sonra bir defin işlemi için daha siparişler vermeye başladın yeniden. İlk sipariş telefonundandı. Allah’ın var; o akşam adres defterinden M harfinin olduğu yerden, ya yaktın ya çizdin adını ya da sessizlik koydun yerine… ‘Ben senin hayatından gittim oğlum, hadi dur o sarı odalarda durabilirsen dedin’ kendince… Ardından uykuya sattın kendini. Orhan babadan en BABA şarkıları dinledin.Kah bir DİLENCİ  oldun, kah HATASIZ KUL OLMAZ..Sonra da O seviyor diye; Karadenizlilerin yüz karası olmana sebep çay sevmeme huyuna inat, gelmeyeceğini bile bile her akşam ocakta çay kaynattın…..

Her katil cinayet mahaline geri döner mi peki? Sen hiç ayrılmadın…Git 400 yıllık ömründen bilmem kaç yüzyıl çaldığın kargayı düşün ve bir terlik darbesiyle adından çaldığın Tüylü’ den af dile. Oysa ki annen bir frikikçi edasıyla terliği alnının ortasında bir ömür taşıyacağın ize patlatırken bile bu kadar yanmamıştı canın…Hadi otur bunun öyküsünü yaz. 34 yaşındasın…

Kübra AKTAŞ